Ons eerste hondje Bo, hebben wij in 2014 gekocht. Jong en onwetend dat we waren gingen we online zoeken en dezelfde avond zaten wij al in de auto richting Zwolle om onze Pomeranian op te halen. Eenmaal daar aangekomen werden wij naar een loods begeleid waar onze kleine Bo zat in een kooitje. Met naast hem zijn mama en aan de andere kant naast hem zijn papa, vertelde de Meneer ons. Wij vonden het wel een beetje raar maar wij waren al verliefd, dus huppakee mee in de auto en terug naar Haarlem.

In de auto was Bo erg timide en kwamen wij er al achter dat hij onder de vlooien zat. Nou ja dat kan gebeuren dachten wij nog. Dus snel behandelen en genieten van ons puppenkind. Echter bleek ook zijn ontlasting er niet goed uit te zien en maakte wij toch maar een afspraak bij de dierenarts. 

Bij de dierenarts bleek er veel meer mis te zijn, Hij had geen geldig paspoort, de entingen in zijn boekje bleken niet te kloppen, hij had giardia, en hij had maar 1 ingedaalde teelbal. Verder vertelde de dierenarts dat hij dit soort hondjes vaker tegen kwam en deze waarschijnlijk uit het buitenland gehaald zijn op veelte jonge leeftijd. Bo heeft hier waarschijnlijk ook een trauma van meegekregen. 

Besloten om alles meteen te laten behandelen dus direct een castratie ingepland en de medicatie voor giardia meegekregen, welke wijzelf dus ook moesten nemen omdat het zo besmettelijk was. Dat arme hondje had al genoeg meegemaakt in zijn jonge leven en dan dit ook nog. Gelukkig is Bo hierna gezond gebleven, leeft hij nog steeds bij ons en is hij inmiddels een echte brombeer die de pups tot orde roept als hij ze te druk vindt.

Toen wij officieel samen gingen wonen leek het ons leuk om voor Bo een hondje er bij te nemen want hij was niet zo actief. Meteen hebben wij besloten om nooit meer zo een risico te nemen en alleen nog voor een hond te gaan met stamboom en met gezonde ouders die getest waren. Zo hebben wij Mexy onze vlinderhond destijds gekocht.  Mexy deed het allemaal perfect alleen Bo moest niets van haar weten. Nu zaten wij dus met een volwassen gecastreerde reu en een pup die alleen maar wou spelen. Daarom besloten wij om Chacha er bij te halen. Onze 2e Papillon teef.

Met de fokster van Chacha hebben wij altijd fijn contact gehad en daar hebben wij veel van kunnen leren. Toen wij zagen hoe zij het allemaal had in huis leek het ons ook leuk eens een nestje te gaan doen. Mede om zo bij te dragen aan gezonde puppies na de ellende die wij zelf hebben ondervonden met Bo. Na maanden ons verdiept te hebben in de gezondheidstesten, stambomen, genetica, shows enz, hebben wij in 2020 ons eerste nestje gefokt. 

Inmiddels hebben wij nu 6 Papillons (5 teven 1 reu) en 2 Pomeranians (2 teven). Ontmoet onze hondjes onder het kopje onze papillons of onze pomeranians.

Zo is het allemaal begonnen en inmiddels zijn wij trots dat wij onszelf officieel geregistreerde kennel mogen noemen van de Raad van Beheer. 

Dan de naam, Corazon de la Vida, hart van het leven. Wij zijn van mening dat een hond een verrijking in je leven is en je jouw hond voor altijd in jouw hart sluit. Vanuit deze gedachte is de naam Corazon de la Vida ontstaan,